مشکات

با رحلت پیامبر عزیز اسلام، نه تنها مدینه بلکه تمام ملک وجود

در اندوه و در عزا فرو رفت. رواست اگر آسمان و زمین خون گریه کنند؛ چرا که این داغ

عزای قافله سالار انبیاست. با رحلت نبی اکرم شهر مدینه یکسره بلا شد و قومی برای غصب

خلافت جمع شدند. از آن پس هرشب صدای ناله زهرا به گوش مردم مدینه می‌رسید. پس از آن

بود که غربت زهرای مرضیه و علی مرتضی آغاز شد. غربت اهل بیت نشان از چه داشت غیر از

ناسپاسی مردمان نسبت به پیامبری که وجودش برای آنان رحمت و برکت بود؟ پیامبری که آن

همه سفارش اهل بیتش را کرده بود؟ پیامبر اکرم از همه اتفاقات پس از خود؛ از غم حیدر

خیبر شکن، به آتش زدن خانه دخترش، فردای حسین و حسن، از حسین و بدن بی کفنش خبرداشت.

او می‌دانست که آزردن بتول پس از رحلت رسول شروع جنایات کربلا خواهد بود. اشک از دیده

فرو ریخت. روحش پر زد و دختر مظلومه او تنها ماند.